Formidabel, geweldig, heerlijk. Het zijn maar enkele van de sentimenten die ik gisteren voelde tijdens onze doop. Caeruleus leeft, groeit en bloeit en de nieuwe lichting schachten is daar bij uitstek het bewijs van. Ronja de Roversdochter, Turbo, Bredero en Canvas hebben zich alvast onder onze kleuren geschaard en schuiven nu aan de schachtentafel, die al door Mello en Delphi wordt onderhouden. Dan is er ook nog een extra-muraal lid bijgekomen: Knaal is gisteren op één dag gedoopt én, als gevolg van onze verbroederingsformule met Ambifaarke, ontgroend.
Laat ik dit alles samenvatten onder één kernwoord: “trots”. Trots op het feit dat mensen interesse tonen in wat ons bezielt en begeestigt. Als ik zou zeggen dat je je niets mooiers kan voorstellen om te horen als praeses, dan zou dat een understatement zijn. Vandaar dat ik zeg dat ik me niets mooiers kan voorstellen als mens: ik mag mijn bezieling delen met een nieuwe generatie! Zoiets is fantstisch. De club heeft er sinds gisterenavond weer wat commilitones bij, één ouderejaars en vier schachten. Mensen met een sterk engagement binnen het studentenleven waarvan ik het volste vertrouwen heb dat ze ons als club aangenaam zullen verassen met hun zelfontplooiing en ontgroeningsopdracht doorheen dit jaar. Zoals ik al zei: jullie maken mij, als mens, trots!
Het moge duidelijk zijn: wees welgekomen! Voel jullie thuis, voel jullie goed. Schacht zijn is een van de schoonste engagementen die je kan aannemen in het traditioneel studentikoos leven. Geniet er dan ook van nu het nog kan, voordat de tijd je gezapig inhaalt.
Als laatse bedank ik nog alle aanwezigen. Onze clubtafel was bijna regenboogsgewijs gekleurd; vervuld van nieuwsgierige mensen die eens wouden komen kijken, maar ook van mensen die van buiten Limburg zijn afgezakt. Bedankt voor de sfeer, de leute en de lach aan de corona. Bedankt voor jullie aanwezigheid. U moge altijd weer bij ons aanschuiven.
Senior Caerulei anno 2015-16 dixit.
